24 jaar en 300 postbezorgers onder zich

Afgestudeerd als bedrijfskundige, werd ze op 24-jarige leeftijd de nieuwe directeur van Hoofdpostkantoor Amsterdam Nieuw-West. Haar voorganger liet haar zijn kantoor na, met twee secretaresses en een abonnement op het Financiële Dagblad. Ze had 300 postbezorgers die om zes uur begonnen. Ze wist dat ze niet om 9 uur kon binnenkomen om de krant te gaan lezen.

Daar ontwikkelde ze haar eigen stijl van leidinggeven. Managen vanuit de mensen. Koffie drinken met de ondernemingsraad. De mevrouw van Personeelszaken, Sonja, aanspreken op talenten die ze nog nooit had gebruikt. En het werkte. Toen Sonja na twee jaar met pensioen ging, zei ze: ‘Ik had nooit gedacht dat die laatste twee jaar zó leuk zouden worden.’

Coachend leidinggeven

Marja gaf leiding aan grote en kleine groepen, nationaal en internationaal, commercieel en ambtelijk – en leerde vele soorten mensen en management kennen. Ook later bij KLM. Ze volgde allerlei opleidingen en trainingen en gaf zo theoretische bodem aan alles wat ze intuïtief al deed. Coachend leiding geven, mensen aanspreken op hun eigen talenten.

Meer en meer was ze aan het begeleiden. Mensen coachen, in plaats van processen. In 2003 was de tijd rijp en begon ze als zelfstandig trainer. Het was geen goede tijd voor trainers, maar het lukte. Natuurlijk.

Geen glazen plafond

‘Ik heb altijd mijn eigen plan getrokken, mijn eigen toko willen runnen. Ik zorg goed voor mezelf. Ik weet wat ik wil en zorg dat ik het krijg. Ik sta open voor anderen, maar altijd op basis van gelijkwaardigheid. Te vaak hoor ik van mensen dat ze toch niet helemaal gaan voor wat ze willen. Ik ben niet zo van de excuses en de glazen plafonds. Het is belangrijk om voor jezelf op te komen. En de omstandigheden zó te gebruiken dat iets wat onmogelijk lijkt, toch ineens blijkt te kunnen.’

Als een speer

‘Onlangs had ik een coachingsgesprek met een jonge manager. Ze verzoop, zei ze. “Niemand houdt zich aan afspraken. Ik krijg geen voet aan de grond. Het voelt niet eerlijk.”

Ik heb haar verhalen verteld. Over mijn eigen, vergelijkbare ervaringen in mijn begintijd bij PTT. Ik vroeg haar naar haar ambities, haar rolmodellen. Die had ze niet, zodat ik voorbeelden aandroeg. Annemarie van Gaal, Maria van der Hoeven, Maria Goos. Krachtige vrouwen die doen wat ze doen. Die besluiten nemen en ervoor gaan. Niet in één aspect, maar in hun hele leven.

Ik zag het gebeuren: langzaam kreeg ze een beeld, een doel. Wat ze wil bereiken, en hoe. Ze ging voortvarend aan het werk. Ze mailt me af en toe. Ze gaat als een speer.’